خصوصیات مردم ویتنام چیست | از دین و زبان تا چهره مردم ویتنامی

خاستگاه مردم ویتنام

خاستگاه مردم ویتنام داستانی طولانی و پیچیده دارد که به هزاران سال پیش بازمی‌گردد و حکایت از مهاجرت‌ها و آمیختگی‌های قومی گوناگون دارد. بر اساس پژوهش‌ها، نیاکان ویتنامی‌ها را می‌توان به مردمان مالایای باستان نسبت داد. روند شکل‌گیری این قوم را می‌توان در سه مرحله اصلی بررسی کرد:

1. دوران میان‌سنگی (حدود ۱۰ هزار سال پیش): گروهی از آسیایی‌های بزرگ (Great Asians) که از تبت به جنوب‌شرقی آسیا، یعنی منطقه‌ای که امروزه هندوچین (Indochina) نامیده می‌شود، مهاجرت کردند. این مهاجران با مردمان بزرگ استرالیایی (Great Australian) درآمیختند و قومی به نام مالایای باستان را پدید آوردند.
2. پایان دوران نوسنگی: مالایاهای باستان به مرور در سراسر آسیا پراکنده شدند؛ از رود یانگ‌تسه (Yangtze River) در شمال تا اندونزی و فیلیپین در جنوب. در ادامه، با مردمان شمال ویتنام و جنوب چین آمیخته شدند و قومی جدید موسوم به بک ویت (Bach Viet) را تشکیل دادند که به زبان‌هایی چون مون-خمر (Mon-Khmer)، تی-تای (Tay-Thai) و ویت-موونگ (Viet-Muong) سخن می‌گفتند.
3. دوران معاصر: با گذر زمان، مالایاهای باستانی در جنوب ویتنام به مردمان آسترونزیایی (Austronesian) بدل شدند که امروزه به‌عنوان نیاکان اصلی ویتنامی‌های مدرن شناخته می‌شوند.

اقوام ویتنام

ویتنام امروز خانه ۵۴ قوم رسمی است که هر کدام زبان، آداب و رسوم خاص خود را دارند؛ اما در کنار هم جامعه‌ای هماهنگ و یکپارچه ساخته‌اند. قوم «کین» یا «ویت» (Kinh/Viet) با حدود ۸۵٪ از جمعیت، نقش اصلی را در اقتصاد، فرهنگ و سیاست کشور ایفا می‌کند.

از دوران مقاومت در برابر سلطه چین گرفته تا جنگ با مغول‌ها، استعمار فرانسه و حضور آمریکا، همواره روحیه‌ای سرسخت، خود باور و مقاوم در میان مردم ویتنام شکل گرفته است؛ ویژگی‌هایی که هنوز هم بخشی از شخصیت ملی ویتنامی‌ها را می‌سازد.

اما در هر کدام از بخش‌های کشور ویتنام، چه اقوامی زیست می‌کنند؟

• کوهستان‌های شمالی: در کوهستان‌های شمالی اقوامی مانند تی (Tay)، نونگ (Nung)، تای (Thai)، همونگ (H’Mong) و دائو (Dao) با خانه‌های چوبی روی ستون، لباس‌های رنگی و جشن‌های محلی مثل «گائو تائو» (Gau Tao) و «لانگ تونگ» (Long Tong) شناخته می‌شوند.
• فلات‌های مرکزی (Tay Nguyen): گروه‌هایی مانند اِده (E-de)، با‌نا (Ba-na) و جیا ری (Gia-rai) با «فرهنگ گونگ» (Gong culture) ثبت‌شده در یونسکو، خانه‌های دسته‌جمعی (Nha Rong) و آوازهای حماسی خود، میراث غنی‌شان را در فلات مرکزی ویتنام حفظ کرده‌اند.
• دلتای مکونگ (Mekong Delta): اقوام خِمر (Khmer)، چام (Cham) و چینی‌تبار (Hoa) با معابد خاص، غذاهای متنوع و جشن‌هایی مثل «اوک اوم بوک» (Ok Om Bok؛ جشن ماه خِمرها با قایقرانی و موسیقی) نقش مهمی در فرهنگ جنوب ویتنام و دلتای مکونگ دارند.

این تنوع فرهنگی پاسخ روشنی به پرسش ویتنام به چه چیزی معروف است؟ می‌دهد: ویتنام به مردمی مشهور است که با وجود گوناگونی قومی، همچنان در کنار هم وحدتی کم‌نظیر ساخته‌اند؛ وحدتی که کشورشان را به یکی از خاص‌ترین مقاصد گردشگری و فرهنگی جهان تبدیل کرده است.

ویژگی‌ های چهره مردم ویتنام

ظاهر مردم ویتنامی در گذر زمان تغییراتی داشته اما همچنان ویژگی‌های خاص خود را حفظ کرده‌اند. میانگین قد در این کشور حدود ۱۵۹ سانتی‌متر است؛ مردان به‌طور میانگین ۱۶۴ و زنان ۱۵۳ سانتی‌متر.

زنان ویتنامی به‌خاطر چهره‌های متناسب و دلنشین‌شان شناخته می‌شوند:

• صورتی گرد و پر
• موهای تیره و صاف
• پوست نسبتاً روشن
• چشم‌هایی با پلک دوتایی بزرگ
• و اندامی ظریف.

این ترکیب ظاهری، جذابیت خاصی به فرهنگ و هویت ویتنامی‌ها بخشیده است و دیدن آن از نزدیک، یک بخش به‌یادماندنی از سفر شما خواهد بود. اگر به دنبال فرصتی بی‌نظیر برای آشنایی با فرهنگ و زیبایی‌های این سرزمین هستید، انتخاب درست بهترین زمان سفر به ویتنام می‌تواند تجربه شما را به‌یادماندنی‌تر کند.

ویژگی‌ های شخصیتی مردم ویتنام

تاریخ پرفراز و نشیب، تأثیر زیادی بر شخصیت ویتنامی‌ها گذاشته است. در هر منطقه از کشور، مردم ویژگی‌های متفاوتی دارند که ریشه در سنت‌ها، اقلیم و سبک زندگی‌شان دارد. این تفاوت‌ها در کنار هم، تصویری رنگارنگ از خصوصیات مردم ویتنام می‌سازد. در ادامه خواهیم دید که مردم ویتنام در هر بخش از این کشور چه ویژگی‌های شخصیتی دارند.

شخصیت مردم شمال ویتنام؛ سنتی و متفکر: در شمال کشور ویتنام، مثلا در هانوی یا نین بین، مردم رفتاری آرام و موقر دارند. آن‌ها به آداب اجتماعی و سنت‌های خانوادگی پایبند هستند و ارتباط‌شان بیشتر بر پایه احترام به بزرگ‌ترها و رعایت جایگاه سنی است. شاید در برخورد اول کمی محتاط باشند؛ اما وقتی اعتماد شکل بگیرد، صمیمیت و مهربانی‌شان آشکار می‌شود.

شخصیت مردم مرکز ویتنام؛ مقاوم و سخت‌کوش: زندگی در شرایط آب‌وهوایی دشوار باعث شده مردم مرکز ویتنام روحیه‌ای مقاوم داشته باشند. آن‌ها سخت‌کوش و مشتاق یادگیری هستند و صداقت دارند. حتی پس از حوادث طبیعی مثل طوفان یا سیل، آن‌ها خیلی زود دوباره به زندگی عادی بازمی‌گردند و با همبستگی، همه چیز را بازسازی می‌کنند.

شخصیت مردم جنوب ویتنام؛ خونگرم و سخاوتمند: در جنوب و در شهرهایی مثل هوشی‌مین و دلتای مکونگ، مردم به خوش‌مشربی و مهمان‌نوازی مشهورند. آن‌ها شوخ‌طبع و زودباورند و خیلی سریع با دیگران ارتباط می‌گیرند. چه در کسب‌وکار و چه در زندگی روزمره، انعطاف‌پذیری و انرژی بالای آن‌ها همیشه به چشم می‌آید.

به‌طور کلی، از شمال ویتنام گرفته تا مرکز و جنوب این کشور، مردم ویتنامی فرهنگ پرباری را شکل داده‌اند. در سفر به بهترین شهرهای توریستی ویتنام مثل هوی آن، هوشی‌مین، هانوی و…، لمس این تفاوت‌های شخصیتی بخشی از جذاب‌ترین تجربه‌های سفر شما خواهد بود.

زبان مردم ویتنام

زبان ویتنامی زبان رسمی و رایج در سراسر کشور ویتنام است و بیشتر مردم با آن صحبت می‌کنند. این زبان، از شاخه آستروآسیایی (Austroasiatic language) است که در بخش‌های وسیعی از جنوب‌شرق آسیا و هند رواج دارد. در گذشته، ویتنامی‌ها برای نوشتن از خطی به نام چو نوم (Chữ Nôm) استفاده می‌کردند که ترکیبی از کاراکترهای چینی برای بازتاب واژگان و صداهای ویتنامی بود. اگرچه این شیوه امکان نگارش آثار ادبی را فراهم می‌کرد، اما پیچیدگی بالایی داشت و برای مردم عادی چندان قابل دسترس نبود.

در قرن ۱۷ میلادی، یک مبلغ فرانسوی به نام الکساندر دو رود (Alexandre de Rhodes) الفبای کوک‌نگو (Quốc Ngữ) را طراحی کرد؛ الفبایی ساده بر پایه حروف لاتین. این تغییر باعث شد نوشتن و خواندن زبان ویتنامی برای همه آسان‌تر شود. در حال حاضر، همین الفبای لاتین‌محور بخشی از هویت مدرن ویتنام است. اما زبان ویتنامی ۳ گویش اصلی دارد:

• گویش شمالی (هانوی): گویش رسمی و معیار کشور.
• گویش مرکزی (هو و دانانگ): با لهجه‌ای قدیمی‌تر و خاص‌تر.
• گویش جنوبی (هوشی‌مین): صمیمی‌تر و ساده‌تر در مکالمات روزمره.

شناخت چند واژه ساده ویتنامی می‌تواند سفرتان را دلچسب‌تر کند و این امکان را به شما خواهد داد تا با مردم ویتنام ارتباط بگیرید.

دین کشور ویتنام

در ویتنام، مذاهب گوناگونی رواج دارد؛ اما چند دین بیشترین پیروان را به خود اختصاص داده‌اند:

• بودیسم (Buddhism) بیشترین پیرو را دارد و حدود ۵۵ درصد مردم ویتنام، خود را بودایی می‌دانند.
• کنفوسیوس (Confucianism) و تائو (Taoism) بازتابی از نفوذ فرهنگی چین در تاریخ ویتنام هستند.
• مسیحیت (Christianity) نیز در قرن ۱۶ میلادی و با ورود مبلغین پرتغالی (Portuguese missionaries) به این سرزمین وارد شد. امروز حدود ۷ درصد مردم ویتنام کاتولیک (Catholic) هستند.
• کائو دای (Cao Dai) دینی نوظهور است که در دهه ۱۹۲۰ میلادی در ویتنام شکل گرفت. این دین ترکیبی از آموزه‌های کنفوسیوس (Confucianism)، تائوئیسم (Taoism)، بودیسم (Buddhism) و کاتولیک (Catholicism) است و پیروان خاص خود را دارد.

یکی دیگر از قدیمی‌ترین باورهای مردم ویتنام پرستش نیاکان (Ancestor worship) است. به این معنا که خانواده‌ها برای پدران و مادران و اجداد خود احترام زیادی قائل‌اند. تقریباً در هر خانه‌ای یک محراب کوچک وجود دارد که روی آن، عکس، عود و وسایل یادبود قرار می‌دهند. افراد خانواده در روزهای خاص یا مناسبت‌های مهم، در کنار این محراب شمع روشن می‌کنند یا غذا می‌گذارند تا یاد و خاطره گذشتگان را زنده نگه دارند. این رسم چنان ریشه‌دار است که حتی کسانی که پیرو آیین‌های دیگر هستند هم آن را انجام می‌دهند.

فرهنگ غذایی مردم ویتنام

فرهنگ غذایی ویتنام یکی از غنی‌ترین و متنوع‌ترین فرهنگ‌های خوراکی در آسیای جنوب شرقی است. ترکیب منحصر‌به‌فردی از طعم‌های ترش، شیرین، شور و تند، در کنار استفاده از سبزیجات تازه، برنج، ماهی و ادویه‌های طبیعی، باعث شده غذاهای کشور ویتنام شهرت جهانی پیدا کنند. در هر منطقه از این کشور، سفره‌ای متفاوت انتظار شما را می‌کشد:

• در شمال، طعم‌ها متعادل‌تر و غذاها ساده‌تر هستند؛
• در مرکز، غذاها پرادویه‌تر و رنگارنگ‌تر می‌شوند؛
• و در جنوب، تنوع شیرینی‌جات بیشتر به چشم می‌خورد.

از محبوب‌ترین غذاهای ویتنام می‌توان به فُو (Phở)، سوپ معروف نودل برنج، بان می (Bánh mì)، ساندویچ خوشمزه با ریشه فرانسوی و رول‌های بهاری تازه (Gỏi cuốn) اشاره کرد. همچنین، قهوه ویتنامی با شیر غلیظ و طعم خاص خود، تجربه‌ای متفاوت برای هر گردشگر است.

مهمان نوازی مردم در ویتنام

مردم ویتنام به گرمی و صمیمیت شهرت دارند. تقریباً هر گردشگری که به این کشور سفر می‌کند، اولین چیزی که توجهش را جلب خواهد کرد، لبخندهای صادقانه و خوش‌آمدگویی پر محبت مردم است. واژه‌ ساده‌ Xin chào (سلام) همراه با یک لبخند، نشانه‌ای از روحیه مهمان‌دوست مردم ویتنامی است. اما دیگر چه ویژگی‌هایی می‌تواند مهمان‌نوازی آ‌ن‌ها را به رخ بکشد؟

فروشندگان محلی حتی اگر چیزی از آن‌ها نخرید، با روی خوش شما را راهنمایی می‌کنند یا غذای محلی تعارفتان خواهند کرد؛

بسیاری از خانواده‌ها، مهمانان را به نوشیدن چای یا یک گفت‌وگوی دوستانه دعوت می‌کنند؛ درست مثل اینکه سال‌هاست همدیگر را می‌شناسند؛

کودکان در خیابان با دست تکان دادن و لبخند، به غریبه‌ها خوشامد می‌گویند؛

رانندگان معمولاً با جابه‌جایی چمدان‌ها یا دادن نکات کاربردی درباره مسیرها، سفر را برای مسافران راحت‌تر می‌کنند.

این فرهنگ مهمان‌نوازی مردم ویتنامی باعث شده سفر به این کشور، تجربه‌ای فراموش‌نشدنی باشد. جالب است بدانید همین روحیه گرم و صمیمی را می‌توانید در اقامتگاه‌ها و هتل‌های ویتنام هم احساس کنید؛ جایی که کارکنان با دقت و احترام، اقامتی راحت و خاطره‌انگیز را برای شما به ارمغان می‌آورند.

آداب و رسوم مردم در ویتنام

مردم ویتنام به داشتن سنت‌ها و ارزش‌های دیرینه مشهورند. احترام به خانواده، پیشینیان و جامعه در رفتارهای روزمره آن‌ها دیده می‌شود. اگر قصد سفر به ویتنام را دارید، آشنایی با برخی از این آداب به شما کمک می‌کند تا ارتباط بهتری با مردم برقرار کنید:

• خوشامدگویی یا سلام و احوالپرسی: سلام کردن معمولاً با یک تعظیم یا تکان دادن سر انجام می‌شود. دست دادن بین نسل‌های جوان رایج است، اما خود ویتنامی‌ها معمولا با افراد مسن‌تر تماس بدنی نمی‌گیرند تا احترام حفظ شود.
• خطاب کردن: برای صدا زدن افراد بهتر است از عنوان‌هایی مثل «Anh» (آقا)، «Chi» (خانم متاهل) یا «Cô» (دوشیزه) به همراه اسم کوچکشان استفاده کنید. این نشانه ادب و احترام است.
• ورود به خانه یا معابد: قبل از ورود به خانه‌ها، معابد و پاگوداها باید کفش‌ها را بیرون بیاورید؛ درست شبیه فرهنگی که ما در ایران داریم.
• آداب غذا خوردن: هنگام غذا خوردن، همیشه منتظر بمانید تا بزرگ‌تر جمع یا میزبان، غذا را شروع کند. حواستان باشد که گذاشتن چوب‌ غذاخوری یا چاپستیک، به صورت عمودی در کاسه، بی‌احترامی محسوب می‌شود؛ چون شبیه عود برای مردگان است.
• هدیه دادن: هدیه را با هر دو دست تقدیم کنید تا بهتر بتوانید احترام خود را نشان دهید.
• آداب رفتن به معابد: در مکان‌های مذهبی لباسی بپوشید که شانه و زانوی شما را بپوشاند. صدای بلند و رفتار پر سر و صدا نیز در این اماکن پسندیده نیست.
• محبت در جمع: یکی از آداب جالب مردم ویتنام این است که بوسیدن یا بغل کردن در ملأعام بخشی از فرهنگ سنتی ویتنام محسوب نمی‌شود؛ پس، بهتر است شما نیز حواستان به این موضوع باشد.
• چانه‌زنی هنگام خرید: چانه‌زنی در بازارها طبیعی است، اما با لبخند و دوستانه انجام می‌شود. هدف رسیدن به قیمتی منصفانه برای هر دو طرف است.
• ازدواج در ویتنام: ازدواج یکی از مهم‌ترین مراسم سنتی در ویتنام است. در مراسم عروسی، خانواده داماد به خانه عروس می‌رود و با خود هدایایی مثل چای، کیک و مشروبات سنتی می‌برد. لباس آئو دای قرمز یا صورتی برای عروس بسیار رایج است و نشانه خوشبختی و سعادت محسوب می‌شود. این مراسم معمولاً با موسیقی سنتی، رقص و غذاهای محلی همراه است.
• انعام دادن: انعام دادن به عنوان یکی از سنت‌های مردم ویتنامی شناخته نمی‌شود، اما در مناطق توریستی رایج است. اگر از خدمات راضی بودید، بد نیست انعام بدهید.
• حریم شخصی: ویتنامی‌ها هنگام صحبت معمولاً نزدیک می‌ایستند. در مکان‌های شلوغ هم فاصله‌ها کمتر از چیزی است که در بسیاری از کشورها رایج است.

زنان معروف ویتنام

زنان ویتنام نه تنها به خاطر زیبایی طبیعی و ظرافت شناخته می‌شوند، بلکه در تاریخ ویتنام نیز نقش‌های تاثیرگذاری داشته‌اند. امروزه نیز بسیاری از آن‌ها در فهرست زیباترین زنان ویتنام قرار گرفته و جوایز بین‌المللی را به خود اختصاص داده‌اند. اما در ادامه، با برخی از زنان اثرگذار در ادوار مختلف تاریخ کشور ویتنام آشنا می‌شویم:

• خواهران ترونگ (Hai Ba Trung): خواهران ترونگ، ترونگ تراک و ترونگ نی، در سال 43 میلادی با شجاعت رهبری یک شورش بزرگ علیه حکومت چین را بر عهده گرفتند. این دو زن نماد عزم و اراده مردم ویتنام در مبارزه برای آزادی شدند و به عنوان نخستین قهرمانان ملی کشورشان در تاریخ شناخته می‌شوند.
• هو ژوان هوونگ (Ho Xuan Huong): هو ژوان هوونگ (1772-1822 میلادی) شاعری برجسته و ملقب به «ملکه شعر سینو-ویتنامی» بود. او در زمانی زندگی می‌کرد که حقوق زنان چندان به رسمیت شناخته نمی‌شد. با این حال، از طریق اشعارش پیام‌های عمیقی درباره برابری جنسیتی بیان می‌کرد. میراث او همچنان در ویتنام زنده است و دریاچه زیبای «هو ژوان هوونگ» در مرکز دالات به یاد او نام‌گذاری شده است.
• ملکه مادر یی لان (Y Lan): یی لان، همسر پادشاه لی تان تانگ، یکی دیگر از زنان تاثیرگذار تاریخ ویتنام است. او نه تنها به خاطر زیبایی و وقار شناخته می‌شد، بلکه در زمان‌های بحرانی با هوشمندی در اداره کشور نقش ایفا می‌کرد و اصلاحات بزرگی در زمینه سیاست و دین به جا گذاشت.
• پرنسس له نگوک هان (Le Ngoc Han): نگوک هان (1770-1799 میلادی) شاهدختی از خاندان سلطنتی بود که به‌خاطر استعدادش در شعر و ادبیات شناخته می‌شد. او در کنار همسرش، پادشاه کوانگ ترونگ، نقش مهمی در فرهنگ و آموزش ایفا کرد و به عنوان یکی از زنان فرهیخته تاریخ ویتنام در یادها مانده است.
• ژنرال نگوین تی دین (Nguyen Thi Dinh): نگوین تی دین (1920-1992 میلادی) نخستین زن ژنرال در ارتش خلق ویتنام بود. او از نوجوانی وارد مبارزات انقلابی شد و در طول زندگی‌اش با اراده‌ای پولادین برای استقلال و آزادی کشور جنگید. نام او به عنوان نمادی از قدرت، فداکاری و وطن‌پرستی در تاریخ ویتنام ثبت شده است. اگر علاقه‌مندید تا درباره تاریخ جنگ‌ها در این کشور بیشتر بدانید، پیشنهاد می‌کنیم مطلب «تونل‌های جنگ ویتنام» را نیز بخوانید.

لباس و پوشش مردم ویتنام

یکی از معروف‌ترین نمادهای فرهنگی ویتنام، لباس سنتی آئو دای (Ao Dai) است. این لباس زیبا و ظریف، قرن‌هاست که بخشی از هویت مردم ویتنام بوده و هنوز هم برای گردشگران جذابیت ویژه‌ای دارد. لباس آئو دای ریشه در قرن ۱۸ میلادی دارد؛ زمانی که ویتنام به دو بخش شمالی و جنوبی تقسیم شده بود. نخستین نسخه آن به نام آئو نگو تان (Ao Ngu Than) شناخته می‌شد که مخصوص اشراف و خاندان سلطنتی بود. در دهه ۱۹۳۰، هنرمند نگوین کت تئونگ (Nguyen Cat Tuong) آن را باز طراحی کرد و نسخه مدرن آئو دای شکل گرفت؛ لباسی ساده‌تر، خوش‌فرم‌تر و مناسب‌تر برای زندگی روزمره.

این لباس دو مدل مردانه و زنانه دارد:

• مدل مردانه: آئو دای مردانه شامل یک تونیک بلند با یقه ایستاده و دکمه‌های کناری است که همراه شلوار گشاد پوشیده می‌شود. در گذشته، رنگ لباس نشان‌دهنده جایگاه اجتماعی بود؛ مثلاً شاهزادگان لباس طلایی می‌پوشیدند. امروزه این لباس بیشتر در مراسمی مثل عروسی یا جشن‌های سال نو، از جذاب‌ترین جشنواره‌های ویتنام، دیده می‌شود.
• مدل زنانه: آئو دای زنانه طراحی ظریف‌تری دارد و پارچه ابریشمی آن تا مچ پا امتداد می‌یابد. در نسخه‌های جدید، تغییراتی مانند یقه قایقی، آستین کوتاه یا مدل‌های بالای زانو برای راحتی بیشتر اضافه شده است. این لباس با کلاه مخروطی سنتی ویتنام، نون لا (Non La)، کامل می‌شود و در میان گردشگران بسیار محبوب است.

لباس آئو دای و کلاه نون لا جزو بهترین گزینه‌ها به عنوان سوغات کشور ویتنام هستند. در بسیاری از مراکز خرید ویتنام می‌توانید نسخه‌های سنتی یا مدرن این لباس را پیدا کنید و یادگاری ماندگار از سفر خود داشته باشید.

تفریحات مردم در ویتنام

نمایش‌های فرهنگی ویتنام ترکیبی از تاریخ، افسانه (Folklore) و هنر است که روح واقعی این کشور را به تصویر می‌کشد. از نمایش سنتی عروسک‌های روی آب (Water Puppet Show) در هانوی گرفته تا اجرای پرشور آواز چئو (Chèo Singing) و رقص‌های محلی، هر کدام تجربه‌ای منحصربه‌فرد و فراموش‌نشدنی را برای گردشگران به ارمغان می‌آورند. در ادامه، به برخی از تفریحات مردم ویتنام اشاره می‌کنیم:

• موسیقی زنده و زندگی شبانه در ویتنام: شب‌های ویتنام پر از هیجان و موسیقی است؛ از موسیقی در باشگاه‌های کوچک گرفته تا اجرای پرانرژی گروه‌های راک در هانوی و مهمانی‌های دی‌جی‌های بین‌المللی در هوشی‌مین. زندگی شبانه این کشور برای هر سلیقه‌ای چیزی برای ارائه دارد و فرصتی عالی برای تجربه شور و نشاط محلی است.
• پارک‌های تفریحی، تم‌پارک‌ها و جاذبه‌های هیجان‌انگیز: پارک‌های تفریحی ویتنام ترکیبی از معماری خیال‌انگیز و وسایل بازی پر هیجان هستند. از پل طلایی (Golden Bridge) معروف در با نا هیلز (Ba Na Hills) گرفته تا شهربازی‌های بزرگ وین‌واندرز (VinWonders) و سوئی تین (Suoi Tien Theme Park) در هوشی‌مین، این مکان‌ها هم برای خانواده‌ها و هم برای دوستداران هیجان بهترین گزینه است.
• سینماها و مراکز سرگرمی: تماشای فیلم در سالن‌های مدرن (CGV) و لوت (Lotte) با فناوری 4DX و IMAX یا سینماهای محلی و صمیمی مانند بتا (Beta Cineplex)، می‌تواند تجربه‌ای متفاوت باشد. در کنار آن، محله‌های پرجنب‌وجوشی مثل اولد کوارتر (Old Quarter) هانوی و دستریکت ۱ (District 1) هوشی‌مین پر از کافه‌ها، بارها و مراکز سرگرمی هستند که شب‌هایی به‌یادماندنی برای ویتنامی‌ها و گردشگران می‌سازند.
• تفریحات ممنوع در ویتنام: با وجود سرگرمی‌های متنوع، برخی تفریحات در ویتنام محدود یا ممنوع هستند. قمار تنها برای گردشگران خارجی مجاز بوده و ورود افراد محلی به کازینوها ممنوع است. توجه داشته باشید که کلوب‌های زیرزمینی و برنامه‌های غیرمجاز می‌توانند خطرناک باشند و توصیه می‌شود گردشگران به جاذبه‌های قانونی و مطمئن بسنده کنند.

واقعیت‌ های جالب درباره مردم ویتنام

فرهنگ مردم ویتنام پر از حقایق جالب و شگفت‌انگیزی است که سفر به این کشور را به تجربه‌ای متفاوت تبدیل می‌کند. در ادامه، چند مورد از ویژگی‌های رایج آن‌ها را با هم مرور خواهیم کرد:

1. عشق به موتور: ویتنامی‌ها شیفته‌ موتور هستند و مهارت عجیبی در راندن آن دارند. خیابان‌های هانوی و هوشی مین بیشتر شبیه یک نمایش پر هیجان از حرکت هزاران موتور کنار هم است. حتی گاهی می‌بینید یک خانواده‌ کامل به همراه بچه‌ها و حیوان خانگی‌شان سوار یک موتور شده‌اند!
2. غذای مشترک: غذا خوردن در ویتنام همیشه یک تجربه‌ جمعی است. مردم معمولا چندین نوع غذا سفارش می‌دهند و همه دور هم آن‌ها را شریک می‌شوند. این سبک غذا خوردن باعث می‌شود طعم‌های مختلف را امتحان کنید و همزمان حس صمیمیت بیشتری شکل بگیرد.
3. زندگی روی پیاده‌رو: در ویتنام، پیاده‌رو فقط جایی برای راه رفتن نیست! فروشنده‌ها اغلب بساطشان را آنجا پهن می‌کنند یا اینکه صندلی‌های پلاستیکی کوچکی هم به چشم می‌خورد که مردم رویشان می‌نشینند، غذا می‌خورند و گپ می‌زنند. خلاصه اینکه پیاده‌روها بخشی از زندگی روزمره مردم ویتنامی شده‌اند.
4. احترام به سالمندان: یکی از ارزش‌های عمیق در فرهنگ ویتنام احترام به بزرگ‌ترها است. از کودکی به بچه‌ها یاد می‌دهند با واژه‌های خاص و مودبانه بزرگترها را خطاب کنند. در اتوبوس یا قطار، جوان‌ها سریع جایشان را به سالمندان می‌دهند. این احترام در محیط کار و جمع‌های اجتماعی هم به‌وضوح دیده می‌شود.

ملاقات با مردم ویتنام همراه بامبو اکوتور

هیچ چیز مثل آشنایی از نزدیک با مردم ویتنام نمی‌تواند ادب و فرهنگ این کشور زیبا را برایتان به تصویر بکشد. لبخندهای گرم، مهمان‌نوازی بی‌نظیر و سبک زندگی متفاوتشان، سفرتان را به تجربه‌ای فراموش‌نشدنی تبدیل خواهد کرد.

همراهی با بامبو اکوتور فرصتی است تا علاوه بر بازدید از جاهای دیدنی ویتنام مانند دلتای مکونگ، با رودخانه‌های پرپیچ‌وخم و باغ‌های سرسبز، پل دستان خدا در دانانگ که نماد معماری خیره‌کننده این کشور است یا شهر پرجنب‌وجوش هوشی مین با ترکیبی از تاریخ و مدرنیته، غار سونگ دونگ، خلیج هالونگ بی و…، با مردمان محلی نیز ارتباط بگیرید و از نزدیک با زندگی روزمره‌شان آشنا شوید.

در تور ویتنام بامبو اکوتور همه جزئیات سفر از ابتدا تا انتها برنامه‌ریزی شده تا شما تنها به یک چیز فکر کنید: اینکه چگونه از هر لحظه سفر خود بیشترین لذت را ببرید.