معرفی قله های هشت هزار متری جهان (قله های بالای 8000 متر)

قله های هشت هزار متری در سراسر جهان همواره چالش بزرگی برای کوهنوردان ماجراجو بوده‌اند. این کوه‌های بلند و مرتفع با شرایط آب و هوایی سخت، طبیعت وحشی و موانع بسیار، هر ساله جان تعداد زیادی از کوهنوردان ماهر را می‌گیرند. 

صعود به این قله‌های مرگبار، بدون شک یکی از خطرناک‌ترین و چالش‌برانگیزترین ماجراجویی‌های کوهنوردی به شمار می‌رود. اما چه چیزی کوهنوردان را به سوی این قله‌ها می‌کشاند؟ چه دستاوردها و تجربیاتی در انتظار آن‌ها خواهد بود؟ در ادامه به بررسی این موضوع و معرفی تمام 14 قله های 8000 متری خواهیم پرداخت.

معرفی لیست کامل  14 مدل قله های 8000 متری جهان

این 14 قله تنها کوه‌های با ارتفاع بیش از 8,000 متر در سراسر جهان هستند. صعود به این قله‌ها به دلیل شرایط سخت جوی و محیطی از چالش برانگیزترین ماجراجویی‌های کوهنوردی به شمار می‌روند، همراه مار باشید تا این 14 کوه هشت‌هزارمتری را به شما معرفی کنیم‌: 

1 . قله اورست| Mount Everest| ارتفاع 8,849 متر

اورست با ارتفاع 8,849 متر، بلندترین قله جهان است. این کوه مرتفع در مرز بین نپال و تبت (چین) واقع شده است و از معروف‌ترین قله‌های کوهنوردی در جهان به شمار می‌رود. اورست اولین بار در سال 1953 توسط ادموند هیلاری و تنزینگ نورگی صعود شد. از آن زمان تاکنون، هزاران کوهنورد موفق به صعود این قله شده‌اند. با این حال، صعود به اورست همواره با خطرات بسیار زیادی همراه است و جان بسیاری از کوهنوردان را گرفته است.

شواهد زمین‌شناسی نشان می‌دهند که قله اورست در طول میلیون‌ها سال گذشته به تدریج شکل گرفته و ارتفاع آن افزایش یافته است. دلیل این امر برخورد و فشردگی صفحات تکتونیکی هند و اوراسیا است که به طور مداوم باعث بالا آمدن و تشکیل کوه‌های هیمالیا می‌شود.

قدمت قله اورست به 50 تا 60 میلیون سال پیش برمی‌گردد. این کوه در اثر برخورد این دو صفحه زمین‌ساختی تشکیل شده است و همچنان فرایند بالا آمدن آن ادامه دارد، به طوری که هر سال ارتفاع اورست به میزان یک چهارم اینچ (حدود 6 میلی‌متر) افزایش می‌یابد.

در قله اورست، هزینه صعود از 30، 40 هزار دلار تا 120 هزار است. با توجه به امکاناتی که در اختیار شما قرار می‌گیرد این هزینه متفاوت خواهد بود. این نکته را نیز فراموش نکنید که مجوز صعود به اورست، 10 هزار دلار می‌باشد.

میزان اکسیژن در اورست

در ارتفاعات بالای 8000 متر در “منطقه مرگ” سطح اکسیژن بسیار پایین است و دما به شدت کاهش می‌یابد. در قله اورست سطح اکسیژن فقط یک سوم سطح دریا است و دما در تابستان به میانگین منفی 19 درجه و در زمستان به منفی 36 درجه سانتیگراد می‌رسد اما بابو چیری شرپا در سال 1999 توانست 21 ساعت بدون استفاده از اکسیژن مصنوعی در قله اورست بماند. این واقعاً دستاورد شگفت‌انگیزی است و نشان می‌دهد که انسان‌ها تا چه حد می‌توانند خود را با شرایط سخت محیطی تطبیق دهند. 

2 . قله K2 | ارتفاع 8,611 متر

K2 با ارتفاع 8,611 متر، دومین قله بلند جهان است. این کوه مرتفع در رشته کوه‌های کاراکرام، در مرز بین پاکستان و چین واقع شده است. در مقایسه با اورست، K2 به عنوان یکی از خطرناک‌ترین و چالش‌برانگیزترین قله‌های دنیا شناخته می‌شود. این کوه به دلیل شرایط آب و هوایی بسیار دشوار، شیب‌های تند و سخت‌گذر و خطرات متعدد، به “کوهستان قاتل” نیز معروف است.

تا کنون تنها حدود 300 کوهنورد موفق به صعود K2 شده‌اند، در حالی که بیش از 80 نفر در این مسیر جان خود را از دست داده‌اند. این نسبت مرگ و میر بسیار بالا، K2 را به یکی از خطرناک‌ترین و کشنده‌ترین قله‌های جهان تبدیل کرده و نام کوهستان قاتل را به خود نسبت داده است. 

علاوه بر شرایط آب و هوایی سخت، سنگ‌های شکننده و شکاف‌های عمیق در یخچال‌ها نیز از دیگر چالش‌های اصلی صعود به K2 محسوب می‌شوند. در مجموع، این ویژگی‌ها K2 را به نمادی از دشواری و خطر در دنیای کوهنوردی تبدیل کرده است.

در واقع k2 آخرین قله‌ای بود که موفق به صعود به آن در زمستان شدند، توسط فردی به نام نیرمان پورجا به عنوان یک کوهنورد و سرباز سابق، که موفق شده است رکورد صعود به تمام قله‌های هشت‌هزار متری دنیا را در مدت زمان بی‌سابقه‌ای به ثبت برساند او در عرض کمتر از ۷ ماه، توانسته به همه ۱۴ قله هشت‌هزار متری دنیا صعود کند، که این امر قبلاً در مدت زمانی کمتر از ۸ سال محقق شده بود.

<< جاهای دیدنی نپال که نباید از دست دهید >>

3 . قله کانگچنجونگا| ارتفاع 8,586 متر

کانگچنجونگا، با ارتفاع 8,586 متر، سومین قله بلند جهان است. این کوه مرتفع در مرز بین نپال و هند واقع شده است. این قله همواره به عنوان یکی از خطرناک‌ترین و پر ریسک‌ترین قله‌های دنیا شناخته شده است. اولین صعود به این قله در سال 1955 توسط یک تیم کوهنوردی از هند اتفاق افتاد.

شرایط آب و هوایی بسیار سخت، شیب‌های تند و ناهموار، یخچال‌های لغزنده و خطر سقوط سنگ‌ها از ارتفاعات بالا از جمله چالش‌های اصلی صعود به کانگچنجونگا هستند. افزون بر این، کمبود اکسیژن در مناطق فوق‌العاده مرتفع نیز یکی دیگر از موانع اصلی محسوب می‌شود.

4 . قله لهوتسه| Lhotse| ارتفاع 8,516 متر

لهوتسه، با ارتفاع 8,516 متر، چهارمین قله مرتفع جهان است. این کوه در منطقه مرزی بین چین و نپال قرار دارد. لهوتسه به دلیل موقعیت جغرافیایی بسیار دشوار و شرایط آب و هوایی بی‌رحم، به عنوان یکی از خطرناک‌ترین قله‌های جهان شناخته می‌شود. این کوه ترکیبی از شیب‌های سنگی سخت‌گذر، یخچال‌های لغزنده و طوفان‌های شدید را در خود جای داده است و جالب است بدانید که مسیر قله لهوتسه و اورست تا کمپ 3 یکسان است و از کمپ سه به بعد این مسیر جدا خواهد شد.

اولین صعود این قله نیز، در سال  1955 به دست یک تیم کوهنوردی از چین بود. از آن زمان تاکنون، تعداد صعودهای موفق به لهوتسه اندک بوده و بیش از 60 کوهنورد در تلاش برای صعود به این کوه جان خود را از دست داده‌اند.

5 . قله ماکالو |Makalu| ارتفاع 8,485 متر

ماکالو، با ارتفاع 8,485 متر، پنجمین قله بلند جهان بوده و به قول سیاه معروف است و به شکل هرم‌هایی خاص می‌باشد. این کوه مرتفع در مرز بین نپال و چین واقع شده است. ماکالو به دلیل موقعیت جغرافیایی خاص و شرایط آب و هوایی سخت، یکی از دشوارترین و خطرناک‌ترین قله‌های صعود به شمار می‌رود. این کوه ترکیبی از شیب‌های سنگی تند، یخچال‌های لغزنده، تندبادهای شدید و سقوط سنگ‌ها را در خود جای داده است.

صعود اول به قله ماکالو نیز در سال 1955، توسط یک تیم کوهنوردی از سوئیس بود. از آن لحظه تا الان، تعداد صعودهای موفق به ماکالو محدود بوده و بیش از 50 کوهنورد در تلاش برای صعود به این کوه جان خود را از دست داده‌اند.

<< بهترین زمان سفر به نپال چه فصلی است؟ >>

6 . قله چوآیو|ارتفاع 8,188 متر

چو اویو، با ارتفاع 8,188 متر، ششمین قله بلند جهان است. این کوه در مرز بین چین و پاکستان قرار دارد. چو اویو به دلیل موقعیت جغرافیایی ویژه و شرایط آب و هوایی سخت، از جمله کوه‌های دشوار و خطرناک برای صعود به شمار می‌رود. این کوه پر است از شیب‌های سنگی تند، یخچال‌های لغزنده، تندبادهای شدید و خطر سقوط سنگ‌ها.

چو اویو برای اولین بار به دست یک تیم کوهنوردی از چین در سال 1954 فتح شد. و از آن روز به بعد تعداد صعودهای موفق به چو اویو محدود بوده و بیش از 40 کوهنورد در تلاش برای رسیدن به قله جان خود را از دست داده‌اند.

7 . قله دهالاگیری | Dhaulagiri|  ارتفاع 8,167 متر

دهالاگیری، با ارتفاع 8,167 متر، هفتمین قله بلند جهان است. این کوه در مرز بین نپال و پاکستان واقع شده است. دهالاگیری به دلیل موقعیت جغرافیایی ویژه و شرایط آب و هوایی سخت، از جمله کوه‌های دشوار و خطرناک برای صعود به شمار می‌رود. 

دهالاگیری هم در سال 1960 برای اولین به وسیله‌ی یک تیم کوهنوردی از اتریش صعود شد. و از آن سال تا به الان صعودهای موفق به دهالاگیری کم بوده و بیش از 30 کوهنورد در تلاش برای رسیدن به قله جان خود را از دست داده‌اند. با این حال، دهالاگیری همچنان به عنوان یکی از اهداف چالش‌برانگیز و مورد علاقه بسیاری از کوهنوردان حرفه‌ای باقی مانده است.

8 . قله ماناسلو – ارتفاع 8,156 متر

ماناسلو، با ارتفاع 8,156 متر، هشتمین قله بلند جهان است. این کوه در مرز بین چین و پاکستان قرار دارد. ماناسلو به دلیل موقعیت جغرافیایی ویژه و شرایط آب و هوایی سخت، از جمله کوه‌های دشوار و خطرناک برای صعود به شمار می‌رود. این کوه پر است از شیب‌های سنگی تند، یخچال‌های لغزنده، تندبادهای شدید و خطر سقوط سنگ‌ها. قله ماناسلو بعد از مدت‌ها برای اولین‌ بار در سال 1971 به دست یک تیم کوهنوردی از چین فتح شد. بیش از 25 کوهنورد در تلاش برای رسیدن به قله جان خود را از دست داده‌اند.

9 . قله نانگا پاربات – ارتفاع 8,126 متر

نانگا پاربات، با ارتفاع 8,126 متر، نهمین قله بلند جهان و از دیگر کوهستان‌‌های قاتل است. این کوه در کشور پاکستان واقع شده است. نانگا پاربات به دلیل موقعیت جغرافیایی ویژه و شرایط آب و هوایی سخت، از جمله کوه‌های دشوار و خطرناک برای صعود به شمار می‌رود. این کوه پر است از شیب‌های سنگی تند، یخچال‌های لغزنده، تندبادهای شدید و خطر سقوط سنگ‌ها. نانگا پاربات هم برای بار اول در سال 1953 به دست تیم کوهنوردی از بریتانیا فتح شد و بیش از 70 کوهنورد در تلاش برای رسیدن به قله جان خود را از دست داده‌اند.

شرایط آب و هوایی بسیار سخت، احتمال وقوع بهمن‌ها و سقوط سنگ‌ها، کمبود اکسیژن و مسیرهای بسیار لغزنده از جمله چالش‌های اصلی صعود به نانگا پاربات هستند. این ویژگی‌ها باعث شده‌اند تا نانگا پاربات به یکی از خطرناک‌ترین قله‌های جهان شناخته شود.

10 . قله آناپورنا | ارتفاع 8,091 متر

آناپورنا، با ارتفاع 8,091 متر، دهمین قله بلند جهان است. این کوه در کشور نپال واقع شده است. آناپورنا به دلیل موقعیت جغرافیایی ویژه و شرایط آب و هوایی سخت، از جمله کوه‌های دشوار و خطرناک برای صعود به شمار می‌رود. 

آناپورنا به معنای “الهه غذا و تغذیه” در زبان هندی است و این نام به دلیل سرسبزی و حاصلخیزی دامنه‌های این کوه انتخاب شده است. این نمایانگر ارتباط نزدیک بین این کوه و امرار معاش محلی است.
اولین صعود موفق به قله آناپورنا در سال 1950 توسط هیئت کوهنوردی فرانسوی به سرپرستی موریس هرزاگ انجام شد. این دستاورد تاریخی بود و نام این کوهنوردان را در تاریخ ثبت کرد.
سعی اولیه آن‌ها برای صعود از جبهه شمال غربی با شکست مواجه شد، زیرا این مسیر بسیار دشوار بود، به خصوص برای باربرها. آن‌ها به ناچار مسیر را به جبهه شمال تغییر دادند.
جبهه جنوبی نیز به دلیل وجود دیواره‌های بلند و شیب‌دار امکان صعود از آن را مسدود می‌کرد.

عظیم قیچی ساز یکی از کوهنوردان ایرانی بود که در سال 1391 موفق به صعود به قله آناپورنا شد. او یکی از نوابغ کوهنوردی ایران است که در مقاله‌ای به آن اشاره شده. رضا شهلایی نیز در سال 1394 توانست به این قله صعود کند، که نشان دهنده توانمندی و مهارت کوهنوردان ایرانی در فتح چنین قلل دشوار و چالش‌برانگیزی است.

فراموش نکنید که، ترکینگ دور آناپورنا یکی از محبوب‌ترین و باشکوه‌ترین مسیرهای ترکینگ در جهان است که هر ساله هزاران گردشگر را به خود جذب می‌کند. از نظر آماری، این ترکینگ سومین سفر پرطرفدار در کشور نپال محسوب می‌شود.

اگرچه بیس کمپ اورست به طور معمول اولین چیزی است که در ذهن افراد متبادر می‌شود، اما آناپورنا نیز به عنوان یک مقصد جذاب برای پیمایش شناخته شده است. آناپورنا در نزدیکی شهر پخارا واقع شده است و حدود 6 ساعت با کاتماندو فاصله دارد. پخارا نیز به عنوان دروازه ورود به پارک ملی آناپورنا شناخته می‌شود.

11 . قله گاشربروم | ارتفاع 8,068 متر| Gasherbrum I

گاشربروم، با ارتفاع 8,068 متر، یازدهمین قله بلند جهان است. این کوه در مرز بین پاکستان و چین واقع شده است. گاشربروم به دلیل موقعیت جغرافیایی ویژه و شرایط آب و هوایی سخت، از جمله کوه‌های دشوار و خطرناک برای صعود به شمار می‌رود. این کوه پر است از شیب‌های سنگی تند، یخچال‌های لغزنده، تندبادهای شدید و خطر سقوط سنگ‌ها.

تا سال 1956، گاشربروم را نتوانستند فتح کنند که در آن سال، یک تیم کوهنوردی از پاکستان برای اولین بار موفق به فتح این قله شد. از آن زمان تاکنون، تعداد صعودهای موفق به گاشربروم محدود بوده و بیش از 55 کوهنورد در تلاش برای رسیدن به قله جان خود را از دست داده‌اند.

12 . قله برودپیک| ارتفاع 8,047 متر

برودپیک، با ارتفاع 8,047 متر، دوازدهمین قله بلند جهان است. این کوه در کشور پاکستان واقع شده است. برودپیک به دلیل موقعیت جغرافیایی ویژه و شرایط آب و هوایی سخت، از جمله کوه‌های دشوار و خطرناک برای صعود به شمار می‌رود. این کوه پر است از شیب‌های سنگی تند، یخچال‌های لغزنده، تندبادهای شدید و خطر سقوط سنگ‌ها.

در  1957 برای بار اول یک تیم کوهنوردی از پاکستان موفق به صعود به این قله خطرناک شدند. از آن زمان تاکنون، تعداد صعودهای موفق به برودپیک محدود بوده و بیش از 50 کوهنورد در تلاش برای رسیدن به قله جان خود را از دست داده‌اند.

 این نکته را فراموش نکنید که این تنها قله‌ای است که در آن توسط آیدین بزرگی، پویا کیوان و مجتبی جراحی در سال 92 مسیر جدیدی باز شد و این دوستان در راه برگشت از این قله فوت کردند.

13 . قله شیشاپانگما| ارتفاع 8,013 متر

شیشاپانگما، با ارتفاع 8,013 متر، سیزدهمین قله بلند جهان است. این کوه در مرز بین پاکستان و چین واقع شده است. شیشاپانگما به دلیل موقعیت جغرافیایی ویژه و شرایط آب و هوایی سخت، از جمله کوه‌های دشوار و خطرناک برای صعود به شمار می‌رود. این کوه پر است از شیب‌های سنگی تند، یخچال‌های لغزنده، تندبادهای شدید و خطر سقوط سنگ‌ها. برای بار اول هم این قله در سال 1964 به دست  تیم کوهنوردی از چین، فتح شد. از آن زمان تاکنون بیش از 45 کوهنورد در تلاش برای رسیدن به قله جان خود را از دست داده‌اند.

14 . قله گاشربروم| ارتفاع 8,035  متر |Gasherbrum II

گاشربروم II، با ارتفاع 8,035 متر، چهاردهمین قله بلند جهان است. این کوه در کشور پاکستان واقع شده است. گاشربروم II به دلیل موقعیت جغرافیایی ویژه و شرایط آب و هوایی سخت، از جمله کوه‌های دشوار و خطرناک برای صعود به شمار می‌رود. این کوه پر است از شیب‌های سنگی تند، یخچال‌های لغزنده، تندبادهای شدید و خطر سقوط سنگ‌ها. گاشربروم II هم در سال 1962 برای اولین بار توسط تیم کوهنوردی از پاکستان فتح شد. از آن زمان تا به الان، بیش از 35 کوهنورد در تلاش برای رسیدن به قله جان خود را از دست داده‌اند.

اولین فاتحان همه قله ‌‌های هشت‌هزارمتری

• اورست (8,849 متر):

1953: Edmund Hillary و Tenzing Norgay (نپال)

1975: Junko Tabei (ژاپن)

1980: Reinhold Messner و Peter Habeler (اتریش)

• K2 (8,611 متر):

1954: Achille Compagnoni و Lino Lacedelli (ایتالیا)

1986: Reinhold Messner (اتریش)

1993: Julie Tullis (انگلیس)

• کانچنجنگا (8,586 متر):

1955: Joe Brown و George Band (انگلیس)

1998: Sergey Bershov (روسیه)

2001: Fukuoka Keizo (ژاپن)

• لهوتسه (8,516 متر):

1956: Fritz Moravec, Joseph Jöchler و Andreas Huber (اتریش)

1983: Reinhold Messner و Hans Kammerlander (اتریش)

1988: Nowak Andrzej (لهستان)

• ماکالو (8,485 متر):

1955: Lionel Terray و Jean Couzy (فرانسه)

1971: Yuichiro Miura (ژاپن)

1975: Reinhold Messner (اتریش)

می‌توانید بیشتر درباره قله‌های هشت‌هزارمتری جهان بگویید؟

1. تعداد قله های 8000 متری در جهان: 14 قله
2. اولین قله 8000 متری که فتح شد: اورست در سال 1953 به دست Hillary و Norgay
3. بلندترین قله 8000 متری: اورست با ارتفاع 8,849 متر
4. خطرناک ترین قله 8000 متری: K2 با نرخ مرگ و میر بالای 28%
5. قله دشوارتر از اورست: K2 به دلیل شرایط آب و هوایی دشوارتر
6. زیباترین قله: کانچنجنگا با چهار قله در یک رشته کوه
7. قله کمتر فتح شده: لهوتسه با فقط حدود 300 صعود موفق
8. تنها قله آسیای مرکزی: منسلو در کوه‌های کاراکوروم
9. زمان بهینه برای صعود: اکثرا تابستان‌ها

کلام نهایی بامبو

کوهنوردی به قله‌های 8000 متری بدون شک یکی از خطرناک‌ترین و چالش‌برانگیزترین ماجراجویی‌های انسان است. با این حال، همچنان کوهنوردان ماجراجو برای فتح این قله‌های مرگبار تلاش می‌کنند. آن‌ها به دنبال تجربه‌ای منحصربه‌فرد، چشم‌اندازهای بی‌نظیر و رسیدن به اوج خود هستند. 

صعود به این قله‌ها علاوه بر چالش‌های طبیعی، نیازمند مهارت، آمادگی جسمی و روحی بالا و تصمیم‌گیری‌های فوق‌العاده است. هر موفقیت در این مسیر پر فراز و نشیب، افتخاری بزرگ برای کوهنوردان است. در نهایت، صعود به قله‌های 8000 متری همواره جاودانه‌ترین آرزوی کوهنوردان خواهد بود، برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد سفر و دیدن این قله‌های جذاب می‌توانید با ما در تور گردشگری بامبو در ارتباط باشید.