۱۵ مورد از عجایب پرو؛ از خطوط مرموز تا سوپ قورباغه! 🐸

شهر گمشده اینکاها: بر فراز آند

ماچو پیچو (Machu Picchu)، از عجایب کشور پرو و یکی از عجایب هفتگانه جدید جهان، همچون تکه‌ای گمشده از یک پازل آسمانی بر فراز کوه‌های آند خودنمایی می‌کند. این شهر باستانی اینکاها که در قرن ۱۵ میلادی ساخته شد، با معماری بی‌نظیرش که به طرز ماهرانه‌ای با محیط طبیعی ادغام شده، ذهن هر بیننده‌ای را به خود مشغول می‌کند.سنگ‌های عظیمی که بدون استفاده از ملات روی هم چیده شده‌اند، گویی داستانی از یک تمدن پیشرفته را روایت می‌کنند؛ اما نکته عجیب و جالب توجه اینجاست که هدف اصلی ساخت ماچوپیچو هنوز به طور کامل مشخص نشده!

برخی بر این باورند که این شهر به عنوان یک پناهگاه برای امپراتورها و کشیشان اینکا بوده؛ در حالی که برخی دیگر معتقدند که این مکان یک مرکز مذهبی مهم است. برای کشف حقایق بیشتر درباره این شهر اسرارآمیز، پیشنهاد می‌کنیم مقاله ماچو پیچو را مطالعه کنید.

خطوط غول پیکر نازکا: عجیب ولی واقعی

خطوط نازکا (Nazca Lines)، یکی دیگر از عجایب کشور پرو و بزرگ‌ترین معمای باستان‌شناسی جهان است که در صحرای خشک نازکا حکاکی شده‌اند و تصاویری از حیوانات، گیاهان و اشکال هندسی را به نمایش می‌گذارند.

اما چه چیزی این خطوط را به یکی از عجایب پرو و حتی یکی از عجیب‌ترین پدیده‌های تاریخی جهان تبدیل کرده است؟ پاسخ این است: ابعاد عظیم آن‌ها و روش ساخت‌شان. این خطوط که تنها از ارتفاع قابل مشاهده هستند، چطور و چرا خلق شده‌اند؟ این سوالی است که باستان‌شناسان را برای سال‌ها درگیر خود کرده است.

برخی از این خطوط به طول چند کیلومتر می‌رسند و با از سطح زمین قابل تشخیص نیستند. تصور اینکه مردم باستان چگونه توانسته‌اند چنین خطوط دقیقی را در مساحتی وسیع ایجاد کنند، ذهن را به خود مشغول می‌کند.

با توجه به فناوری محدود آن دوران، دانشمندان هنوز به طور دقیق نمی‌دانند که مردم تمدن نازکا از چه ابزارهایی برای حکاکی این خطوط استفاده می‌کردند. برخی معتقدند آن‌ها از چوب‌های تیز و سنگ‌های صیقلی برای این کار بهره می‌بردند؛ اما هیچ مدرک قطعی در این مورد هم وجود ندارد. برای کشف اسرار بیشتر درباره این پدیده شگفت‌انگیز، پیشنهاد می‌کنیم با تور پرو بامبو اکوتور همراه شوید و از نزدیک شاهد این شاهکار باستانی باشید.

حیات وحش عجیب و غریب پاراکاس

شبه‌جزیره پاراکاس (Paracas Peninsula) در کشور پرو، بخشی از منطقه حفاظت‌شده ملی پاراکاس (Paracas National Reserve) محسوب می‌شود. پاراکاس به خاطر تنوع فوق‌العاده حیات وحش و طبیعت منحصر به فردش شناخته می‌شود.

در حیات وحش پاراکاس، گونه‌های مختلفی از پرندگان و حیوانات زندگی می‌کنند که همه ساله گردشگران بسیاری را به این منطقه می‌کشاند؛ حیواناتی از جمله:

• پنگوئن‌های هومبولت، که گونه‌ای نادر و بومی منطقه است؛
• شیرهای دریایی که اغلب در سواحل و صخره‌های نزدیک دیده می‌شوند؛
• انواع پرندگان دریایی مثل فلامینگوها، مرغ‌های ماهی‌خوار، و پلیکان‌ها؛
• دلفین‌های بازیگوش.

گردشگران اغلب با قایق به جزایر بالستاس (Ballestas Islands) سفر می‌کنند که بخشی از این منطقه بوده و به گالاپاگوس کوچک معروف است. این منطقه زیستگاه بسیاری از این گونه‌های حیوانی است و به خاطر تجربه تماشای حیات وحش و مناظر طبیعی‌اش محبوب بالایی دارد.

خطوط مرموز پاراکاس: راز سر به مهر

خطوط پاراکاس (Paracas Candelabra)، یکی از بزرگ‌ترین و مرموزترین عجایب کشور پرو، دانشمندان و گردشگران را به خود مشغول کرده است. این خطوط غول‌پیکر که برخی از آن‌ها تا 300 متر طول دارند، تنها از ارتفاع به خوبی قابل مشاهده هستند. این پرسش اساسی درباره خطوط پاراکاس نیز وجود دارد که سازندگان آن‌ها چگونه توانسته‌اند چنین نقوش پیچیده‌ای را بدون هیچ ابزار پیشرفته‌ای خلق کنند؟

برخی معتقدند که این خطوط برای مقاصد مذهبی یا نجومی ایجاد شده‌اند، اما هنوز هیچ نظریه قطعی در این مورد وجود ندارد.

چان چان: بزرگترین شهر خشتی جهان

چان چان (Chan Chan)، بزرگترین شهر خشتی جهان است؛ شهری که در نزدیکی شهر تروخیلو (Trujillo) پرو واقع شده و در دوران تمدن چیمو (Chimu)، که بین قرن‌های ۹ تا ۱۵ میلادی پیشرفت داشت، ساخته شده است.

چان چان همچون یک معمای پیچیده، قرن‌ها باستان‌شناسان را درگیر تحقیق و بررسی کرده است. این شهر باستانی که زمانی بزرگ‌ترین شهر در آمریکای جنوبی محسوب می‌شد، با معماری پیچیده و دیوارهای عظیمی از گل ساخته شده که آن را به یکی از عجایب کشور پرو تبدیل کرده است.

طبق بررسی‌های محققان، این شهر بدون استفاده از چرخ و تنها با نیروی دست ساخته شده است؛ اما آنچه چان چان را واقعا عجیب می‌کند، نمادهای اسرارآمیز و آیینی پیچیده‌ای است که در دیوارهایش حک شده‌اند. این شهر باستانی، گنجینه‌ای از اطلاعات درباره زندگی، اعتقادات و هنر مردمان چیمو محسوب می‌شود.

آمازون: تلاقی عجایب فرهنگی و طبیعی پرو!

بخشی از جنگل های آمازون در پرو قرار دارد. منطقه آمازون پرو نه تنها از نظر طبیعی، بلکه از نظر فرهنگی نیز بسیار غنی است. آمازون خانه هزاران گونه گیاه، جانور و حشره است که بسیاری از آن‌ها هنوز برای علم ناشناخته‌اند. در اعماق این جنگل، قبیله‌های بومی زندگی می‌کنند که آداب و رسوم و باورهای منحصر به فردی دارند. البته بسیاری از این آداب و رسوم به دلیل تأثیر تمدن مدرن در حال تغییر و تحول هستند.

جالب است بدانید که جنگل‌ آمازون پرو سرشار از گیاهان دارویی بوده و بومیان از دیرباز از این گیاهان برای درمان بیماری‌ها استفاده می‌کردند و هنوز هم بسیاری از این دانش‌ها به صورت شفاهی منتقل می‌شود.

در آمازون پرو می‌توانید با آداب و رسوم بومیان آشنا شوید، از غذاهای محلی لذت ببرید و در رودخانه‌های خروشان قایق‌سواری کنید؛ اما فراموش نکنید که آمازون یک اکوسیستم بسیار حساس است و باید با طبیعت مهربان باشیم تا این گنجینه طبیعی برای نسل‌های آینده حفظ شود.

تیتیکاکا: بزرگ‌ترین دریاچه قابل کشتیرانی آمریکای جنوبی

دریاچه تیتیکاکا (Lake Titicaca)، نگین درخشان عجایب کشور پرو، یکی از مرتفع‌ترین دریاچه‌های قابل کشتیرانی در جهان بوده و همین امر، آن را به مکانی خاص تبدیل کرده است. این دریاچه با ارتفاع خیره‌کننده‌اش بر فراز ابرها، نه تنها بزرگ‌ترین دریاچه قابل کشتیرانی در آمریکای جنوبی محسوب می‌شود، بلکه رازهای بسیاری را در دل خود نهفته دارد. تیتیکاکا مهد تمدن‌های باستانی است و افسانه‌های بسیاری درباره آن روایت می‌شود.

جزایر شناور اوروس، ساخته شده از نی‌های توتورا، یکی از عجیب‌ترین جلوه‌های این دریاچه هستند. ساکنان این جزایر، همچنان به شیوه اجدادشان زندگی می‌کنند و صنایع دستی بی‌نظیری می‌سازند. برخی از آداب و رسوم باستانی ساکنان این جزیره‌ها، مانند ساخت قایق‌های نی، هنوز هم انجام می‌شود؛ اما برخی دیگر در گذر زمان منسوخ شده‌اند.

تصور کنید روی جزیره‌ای شناور زندگی می‌کنید که با گذشت زمان به دلیل پوسیدگی نی‌ها به تعمیر نیاز دارد! آیا تا به حال به این فکر کرده‌اید که چگونه مردمان اوروس توانسته‌اند قرن‌ها روی این جزایر دوام بیاورند؟ برای کشف شگفتی‌های بیشتر این جزیره و سایر جاهای دیدنی پرو، در ادامه همراه ما باشید.

جنگ تاکانا کوی: رقصی مرگبار

آیین باستانی تاکانا کوی (Takanakuy)، نمادی از روح جنگجویانه مردمان سرزمین پرو است. این مراسم عجیب و غریب که ریشه در باورهای کهن اینکاها دارد، هر ساله در شهر کوزکو برگزار می‌شود و در آن مردان با مشت و لگد به مصاف هم می‌روند! باور کنید یا نه، این جنگ‌های خیابانی نه تنها برای انتقام‌جویی، بلکه برای حل اختلافات و نشان دادن شجاعت و مردانگی برگزار می‌شود!

البته نگران نباشید، این جنگ‌ها با قوانین خاص خود همراه است و شرکت‌کنندگان از محافظ‌هایی استفاده می‌کنند تا از آسیب‌های جدی جلوگیری شود. جالب است بدانید که تاکانا کوی در گذشته به شکل خونین‌تری برگزار و حتی به مرگ برخی از شرکت‌کنندگان منجر می‌شد؛ اما امروزه صرفا به یک مراسم سنتی و نمادین تبدیل شده است.

قربانی کردن کودکان: رازی هولناک در دل عجایب کشور پرو

آیا می‌دانستید که در اعماق تاریخ پر رمز و راز تمدن اینکا، رسم هولناکی به نام کاپاکوچا (Capacocha) وجود داشته است؟ این رسم عجیب و غریب که در میان عجایب کشور پرو جای می‌گیرد، به قربانی کردن کودکان بی‌گناه اشاره دارد. کاپاکوچا به معنای غذای بلند مرتبه است و این نامگذاری خود نشان از اهمیت و جایگاه خاص این مراسم در باورهای مذهبی اینکاها دارد. اما چرا اینکاها کودکان را قربانی می‌کردند؟ چند نظریه مختلف در این باره مطرح است:

• تقدیم به خدایان: اینکاها اعتقاد داشتند که قربانی کردن کودکان، راهی برای خشنود کردن خدایان و تضمین باروری زمین و برکت در سال آینده است.
• تثبیت قدرت امپراتور: برخی محققان بر این باورند که این مراسم برای تقویت قدرت امپراتور و حفظ نظم اجتماعی انجام می‌شد!
• ارتباط با دنیای زیرین: اینکاها اعتقاد داشتند که کودکان می‌توانند به‌عنوان پل ارتباطی بین دنیای انسان‌ها و دنیای زیرین عمل کنند و از این طریق، برکات و نعمت‌های بیشتری برای جامعه به ارمغان آورند.

با ورود اسپانیایی‌ها به آمریکای جنوبی و فتح امپراتوری اینکا، بسیاری از آداب و رسوم این تمدن از جمله رسم کاپاکوچا از بین رفت. امروزه، باستان‌شناسان با کشف بقایای کودکان قربانی در نقاط مختلف پرو، به رمزگشایی از این راز هولناک می‎پردازند.

خوراک خوکچه هندی: از رسوم اینکاها

خوردن گوشت خوکچه هندی (Cuy)، یکی از عجایب کشور پرو است که ممکن است برای گردشگران خارجی عجیب به نظر برسد. در حالی که در بسیاری از نقاط جهان، خوکچه هندی به عنوان حیوان خانگی محبوب است، در پرو این جانور کوچک و دوست‌داشتنی به عنوان یک غذای لذیذ روی میز بسیاری از خانواده‌ها قرار می‌گیرد.

این سنت عجیب و غریب نیز، ریشه در تاریخ و فرهنگ اینکاها دارد. تصور کنید در شهر لیما، پایتخت پرو، در رستورانی سنتی مشغول صرف غذا هستید و ناگهان خوکچه هندی کباب‌شده را در منوی غذا می‌بینید! این تجربه به شما یادآوری می‌کند که دنیای غذا چقدر می‌تواند متنوع و گاهی عجیب باشد. جالب است بدانید که در گذشته، خوردن گوشت خوکچه هندی در مراسم مذهبی اینکاها نیز جایگاه ویژه‌ای داشته است.

سوپ قورباغه: خوراکی از عجایب پرو

سوپ قورباغه (Sopa de Rana)، یکی از عجیب‌ترین غذاهایی است که می‌توانید در پرو تجربه کنید. تصور خوردن یک سوپ پر از قورباغه ممکن است برای خیلی‌ها عجیب و حتی چندش‌آور باشد؛ اما برای مردم محلی، این غذا بخشی جدایی‌ناپذیر از فرهنگ و آداب و رسوم‌شان است.

خوردن قورباغه در برخی از فرهنگ‌ها، از جمله در بعضی مناطق آسیا و آفریقا، رواج دارد؛ اما در پرو این سنت ریشه‌های عمیقی در فرهنگ بومی دارد. سوپ قورباغه معمولاً در فصل بارندگی، زمانی که قورباغه‌ها فراوان‌تر هستند، مصرف می‌شود. با این حال، در سال‌های اخیر به دلایل مختلفی از جمله کاهش جمعیت قورباغه‌ها، افزایش آگاهی مردم در مورد حفاظت از محیط زیست و تغییر سبک زندگی، مصرف این غذا کاهش یافته است. بسیاری از مردم جوان‌تر ترجیح می‌دهند به جای غذاهای سنتی، غذاهای مدرن و بین‌المللی را امتحان کنند.

پل‌هایی از طناب گیاهی: میراث مهندسی

پل‌های طنابی قشواچاکا (Q’eswachaka)، در منطقه کوزکو و بر فراز رودخانه آپوریماک ساخته شده‌اند و نه تنها شاهکار مهندسی اینکاها هستند، بلکه نمادی از سنت‌ها و فرهنگ کهن این مردم نیز به شمار می‌روند. از این پل‌ها برای عبور از دره‌ها و رودخانه‌های عمیق در کوه‌های آند استفاده می‌شده است.

ساخت این پل‌ها بدون استفاده از هیچ ابزار آهنی و تنها با بهره‌گیری از طناب‌های گیاهی، نشان از دانش عمیق اینکاها در زمینه مهندسی و معماری دارد. ساخت و بازسازی سالانه این پل‌ها، یک مراسم آیینی است که طی آن، جامعه محلی به صورت جمعی این کار را انجام می‎دهند. به همین خاطر، این سنت، پیوندی قوی بین مردم و طبیعت برقرار کرده و نمادی از همکاری و همبستگی است.

با وجود تمام جذابیت‌ها، این سنت ارزشمند در معرض فراموشی قرار دارد. نسل جوان کمتر به این مراسم علاقه نشان می‌دهند و با صنعتی شدن جامعه، ساخت و ساز این پل‌ها به روش سنتی رو به کاهش گذاشته است. آیا می‌توانید تصور کنید که بدون هیچ ابزار مدرنی، پلی به این عظمت و استحکام ساخته شود؟ پل‌های طنابی قشواچاکا، گواه بر نبوغ و خلاقیت نسل‌های پیشین پرویی هستند و دیدن آن‌ها، تجربه‌ای فراموش‌نشدنی خواهد بود.

شمنیسم: سفر روح به عجایب پرو

پرو، سرزمین اینکاها، به خاطر آیین‌های مرموز و شگفت‌انگیز خود نیز شناخته می‌شود. یکی از این آیین‌ها که تا به امروز نیز در برخی جوامع محلی رواج دارد، آیین شمنیسم است که به‌طور خاص با طبیعت، گیاهان مقدس و آیین‌های درمانی گره خورده است. این آیین که ریشه در اعماق فرهنگ‌های بومی آمازون دارد، با استفاده از گیاهان توهم‌زا، تجربه‌های عرفانی و روحانی عمیقی را برای شرکت‌کنندگان به ارمغان می‌آورد.

نوشیدن دم‌نوش آیاهواسکا (Ayahuasca) که از جوشاندن چندین نوع گیاه تهیه شده، باعث ایجاد توهمات قوی و تجربیات خارج از بدن می‌شود. شرکت‌کنندگان این آیین، ممکن است با موجودات روحانی مواجه شوند یا به گذشته‌های دور سفر کنند. این تجربه‌ها، که برای برخی افراد بسیار عمیق و تحول‌بخش است و برای دیگران می‌تواند ترسناک یا گیج‌کننده باشد. در فرهنگ‌های بومی آمازون، آیاهواسکا نه تنها برای ارتباط با جهان روحانی، بلکه برای درمان بیماری‌های جسمی و روانی نیز استفاده می‌شود. اعتقاد بر این است که این دم‌نوش می‌تواند انرژی‌های منفی را از بدن پاک و به تعادل روح و جسم کمک کند.

علاوه بر آیاهواسکا، کاکتوس سان‌پدرو (San Pedro) نیز به‌عنوان یک گیاه مقدس در مراسم شمنیستی برای ارتباط با ارواح طبیعت و به دست آوردن بینش معنوی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

با وجود قدمت طولانی این آیین، در سال‌های اخیر، استفاده از آیاهواسکا با چالش‌های قانونی و اخلاقی روبرو شده است. برخی دولت‌ها، استفاده از این گیاه را ممنوع کرده و نگرانی‌هایی در مورد سوءاستفاده از آن توسط برخی گروه‌ها وجود دارد. همچنین، تجربه‌های شدید و گاه خطرناک ناشی از مصرف این دم‌نوش، باعث شده که برخی افراد از شرکت در این آیین‌ها پرهیز کنند.

جنگ رنگ‌ها و پرتاب کردن نوزادان!

تصور کنید در پرو، میان جشن‌هایی که ریشه در تاریخ کهن این سرزمین دارند، غرق شوید؛ جایی که خیابان‌ها به میدان جنگ رنگارنگ تبدیل می‌شوند و مردم با شور و شوقی وصف‌ناپذیر به هم آب، آرد و رنگ پرتاب می‌کنند! این جشن‌های عجیب و غریب که ریشه در آیین‌های باستانی دارند، امروزه به یکی از جذاب‌ترین رویدادهای گردشگری پرو تبدیل شده‌اند؛ اما این همه ماجرا نیست.

برخی از این سنت‌ها، مانند مراسمی که در آن نوزادان را از روی پل پرتاب می‌کردند تا بدشانسی را از آن‌ها دور کنند، به دلایل انسانی و اخلاقی منسوخ شده‌اند. مسلما تصور این مراسم عجیب، هیجان‌انگیز و در عین حال کمی ترسناک است! آیا تا به حال به جشنواره‌ای رفته‌اید که در آن، پرتاب آب و آرد به نشانه شادی و خوشحالی باشد؟ پرو سرزمین عجایب بوده و این کارناوال‌ها تنها گوشه‌ای از این شگفتی‌هاست.

مومیایی‌های یخی: بازمانده تمدن اینکا

در دل کوه‌های بلند و پوشیده از برف، رازی شگفت‌انگیز از عجایب پرو نهفته است. مومیایی‌های یخی اینکاها، یکی از بزرگ‌ترین عجایب این کشور و گنجینه‌ای ارزشمند برای باستان‌شناسان هستند. این اجساد که در شرایط فوق‌العاده‌ای حفظ شده‌اند، پنجره‌ای رو به دنیای مرموز و اسرارآمیز تمدن اینکا می‌گشایند.

اما این مومیایی‌های یخی چه کسانی هستند؟ اینکاها اعتقاد داشتند با قربانی کردن کودکان به خدایان، خشم آن‌ها را فروکش می‌کند و نعمت‌های بیشتری برایشان به ارمغان می‌آورند. به همین دلیل، کودکان را در شرایطی خاص و با لباس‌های تشریفاتی به قله کوه‌ها می‌بردند و آن‌ها را قربانی می‌کردند.

شرایط آب و هوایی بسیار سرد و خشک در ارتفاعات زیاد، باعث شده تا اجساد این کودکان به طور طبیعی مومیایی و بافت‌های نرم بدن، مو، پوست و حتی محتویات معده آن‌ها به خوبی حفظ شود. یکی از معروف‌ترین مومیایی‌های یخی اینکاها، «جونیتا» نام دارد. او دختری ۱۳ ساله بوده که حدود ۵۰۰ سال پیش قربانی و جسدش در شرایط بسیار خوبی حفظ شده است.

بررسی‌های علمی روی این مومیایی‌ها، اطلاعات ارزشمندی درباره رژیم غذایی، بیماری‌ها، آداب و رسوم اینکاها در اختیار باستان‌شناسان قرار داده است. اما هنوز هم بسیاری از رازهای این مومیایی‌ها ناشناخته باقی مانده است. قربانی کردن کودکان، یکی از آیین‌های وحشتناک و عجیبی بود که در تمدن اینکا رواج داشت. خوشبختانه این رسم هولناک با آمدن اسپانیایی‌ها و تغییر نظام اجتماعی، برای همیشه از بین رفت.

حیوانات مقدس پرو: نمادهای الهی

در اعماق جنگل‌های بارانی آمازون و قله‌های پوشیده از برف آند، دنیای اسرارآمیزی از نمادپردازی حیوانات در فرهنگ باستانی پرو نهفته است. این نمادها نه تنها موجودات عادی، بلکه تجلی‌گاه قدرت‌های الهی و نمادی از نیروهای طبیعت بودند. اما چه حیوانات و نمادهایی در فرهنگ پرو مقدس هستند؟

• کندور، پادشاه آسمان‌ها: کندور با بال‌های گسترده‌اش بر فراز آندها می‌چرخید و به عنوان نمادی از قدرت، آزادی و ارتباط بین زمین و آسمان شناخته می‌شد. این پرنده غول‌پیکر در بسیاری از مراسم مذهبی اینکاها حضور داشت و حتی در برخی از آیین‌ها قربانی می‌شد.
• مار، نماد باروری و حیات: مار در فرهنگ بسیاری از اقوام باستانی، از جمله اینکاها، نمادی از باروری، تجدید حیات و قدرت زمین بود. مارها در مراسم باران‌خواهی و آیین‌های مرتبط با کشاورزی نقش مهمی داشتند.
• پلنگ، شکارچی ماهر و نماد شجاعت: پلنگ با چابکی و قدرت خود، نمادی از شجاعت، سرعت و شکارچیگری بود. این حیوان در هنر و ادبیات اینکاها به عنوان یک موجود قدرتمند و محترم تصویر می‌شد.

اما چرا این نمادها تا این حد برای اینکاها اهمیت داشتند؟ اینکاها اعتقاد داشتند که حیوانات دارای روح هستند و می‌توانند با دنیای ارواح ارتباط برقرار کنند. آن‌ها حیوانات را واسطه‌ای بین انسان‌ها و خدایان می‌دانستند و معتقد بودند که با احترام گذاشتن به حیوانات، می‌توانند برکت و نعمت الهی را به دست آورند.

ملاقات با عجایب پرو همراه بامبو اکوتور

پرو، کشوری سرشار از عجایب طبیعی و تاریخی است که هر مسافری را به وجد می‌آورد. از شهر باستانی ماچو پیچو تا خطوط اسرارآمیز نازکا، از جنگل‌های انبوه آمازون تا دریاچه تیتیکاکا، این کشور گنجینه‌ای از شگفتی‌هاست که هر گوشه از آن داستانی برای گفتن دارد.

همراه با تور پرو بامبو اکوتور، می‌توانید در بهترین زمان سفر به پرو سفری فراموش‌نشدنی را به این سرزمین افسانه‌ای تجربه و از نزدیک با برخی از مهم‌ترین عجایب کشور پرو ملاقات کنید. ما شما را به قلب این کشور می‌بریم تا از نزدیک شاهد زیبایی‌های طبیعی، تاریخ غنی و فرهنگ متنوع آن، مانند دره مقدس و…، باشید. با بامبو اکوتور، سفر به پرو تنها یک سفر نیست، بلکه یک تجربه استثنایی است.

سوالات متداول درباره عجایب کشور پرو