پرو, تورها

همه چیز درباره فرهنگ مردم پرو | از زبان تا موسیقی و رقص + عکس 💃

فرهنگ مردم پرو

فرهنگ کشور پرو یکی از مهم‌ترین جاذبه‌های این کشور محسوب می‌شود. پرو، کشوری در غرب آمریکای جنوبی است که میان اقیانوس آرام و رشته‌کوه‌های آند قرار دارد. مردم کشور پرو وارث تمدن باستانی اینکا هستند؛ تمدنی که هنوز هم نشانه‌های آن در شهرهای سنگی مانند ماچوپیچو و کوزکو دیده می‌شود.

در این مطلب، از مجله گردشگری بامبو اکوتور به فرهنگ مردم کشور پرو نگاهی می‌اندازیم تا پیش از شرکت در تور پرو، با سبک زندگی، آداب و رسوم، موسیقی و باورهای مردم این سرزمین آشنا شوید و با درک عمیق‌تری، سفر خود را آغاز کنید.

فرهنگ مردم کشور پرو چگونه است؟

فرهنگ مردم پرو ترکیبی از سنت‌های بومی و تاثیرات اروپایی است؛ آمیزه‌ای از تمدن‌های کهن و دگرگونی‌هایی که در دوران استعمار شکل گرفت و چهره امروزی این کشور را ساخت. ریشه‌های فرهنگی پرو به تمدن باستانی اینکا بازمی‌گردد؛ امپراتوری‌ای که زمانی بخش بزرگی از آمریکای جنوبی را در بر می‌گرفت و هنوز هم ردپای آن در زبان، هنر، جشن‌ها و باورهای مردم دیده می‌شود.

در کنار این میراث کهن، نفوذ اسپانیا نقش مهمی در شکل‌گیری فرهنگ امروز پرو داشته است. زبان رسمی کشور اسپانیایی است و بسیاری از آیین‌ها، موسیقی‌ها و بناهای تاریخی رنگ و بوی اسپانیایی دارند. با این حال، در مناطق کوهستانی آند و روستاهای بومی، سنت‌های محلی و زبان‌هایی مانند کچوا و آیمارا همچنان زنده‌اند و بخش مهمی از هویت مردم به شمار می‌آیند.

در پرو، اقوام و فرهنگ‌های گوناگون در کنار هم زندگی می‌کنند؛ بیشتر جمعیت را مستی‌زوها (Mestizos) یا همان فرزندان بومیان و اروپایی‌ها تشکیل می‌دهند و در کنار آن‌ها، قوم‌های کچوا، آیمارا، اروپایی‌تبارها و حتی مهاجران آسیایی نیز زندگی می‌کنند. این تنوع قومی، فرهنگی رنگارنگ و چند لایه به وجود آورده که در موسیقی، رقص، پوشاک و غذاهای محلی کاملا مشهود است. اگر در برنامه سفر به پرو، بازدید از شهر لیما را دارید، این ترکیب فرهنگی را به‌خوبی در خیابان‌ها و جشن‌های محلی آن احساس خواهید کرد.

با وجود همه تفاوت‌ها، مردم پرو در ارزش‌هایی مثل احترام به خانواده، ارتباط صمیمی با جامعه و مهمان‌نوازی مشترک هستند. در مناطق شهری، سبک زندگی مدرن‌تر است اما در کوهستان‌ها و جنگل‌های آمازون هنوز سنت و طبیعت در کنار هم نفس می‌کشند.

همه چیز درباره فرهنگ و مردم پرو

نژاد مردم پرو

نژاد مردم پرو

بیشتر جمعیت پرو را مستی‌زوها (Mestizos) تشکیل می‌دهند؛ مردمانی که حاصل ازدواج بومیان آند با اروپایی‌ها، به‌ویژه اسپانیایی‌ها هستند. علاوه بر آن، در میان مردم پرو می‌توان تبارهایی از ایتالیایی‌ها، آلمانی‌ها و دیگر ملیت‌های اروپایی را نیز یافت.

در نواحی کوهستانی پرو، به‌ویژه اطراف دریاچه تیتیکاکا، هنوز هم مردم قوم کچوا (Quechua) زندگی می‌کنند و فرهنگ باستانی خود را زنده نگه داشته‌اند. این قوم ریشه در تمدن اینکاها دارند و آثار آن را می‌توان در روستاهای کوچک و مناظر شگفت‌انگیز دره مقدس پرو دید.

جالب است بدانید که میان مردم پرو و بولیوی شباهت‌های زیادی وجود دارد. هر دو کشور زمانی بخشی از امپراتوری اینکا بوده‌اند و هنوز هم اقوام کچوا و آیمارا (Aymara) در رشته‌کوه‌های آند در هر دو کشور زندگی می‌کنند. اگر در تور بولیوی نیز شرکت کنید، متوجه می‌شوید که زبان، لباس‌های سنتی، موسیقی و سبک زندگی مردم این دو کشور بسیار شبیه به هم است؛ در بولیوی جمعیت بومی‌ترند اما در پرو تاثیر فرهنگ اروپایی پررنگ‌تر به نظر می‌رسد.

زبان مردم پرو

زبان مردم پرو بازتابی از تاریخ و تنوع فرهنگی این سرزمین است. در این کشور ۳ زبان اصلی رواج دارد:

  • اسپانیایی
  • کچوا
  • آیمارا.

اسپانیایی زبان رسمی و پرکاربرد در سراسر کشور است؛ اما اگر به مناطق کوهستانی سفر کنید، خواهید دید که بسیاری از مردم هنوز به زبان مادری خود صحبت می‌کنند.

زبان کچوا، که یادگار تمدن باستانی اینکاهاست، در میان مردم کوه‌های آند زنده مانده است. در اطراف دریاچه تیتیکاکا نیز قوم آیمارا زندگی می‌کنند که زبان و سنت‌هایشان را نسل به نسل حفظ کرده‌اند. در این مناطق، کودکان در مدرسه علاوه بر زبان اسپانیایی، زبان بومی‌شان را هم می‌آموزند تا ارتباطشان با ریشه‌های فرهنگی قطع نشود.

در شهرهایی مانند شهر کوزکو، پونو و آیاکوچو، بسیاری از مردم دو زبانه‌اند و در گفت و گوهای روزمره از اسپانیایی در کنار کچوا یا آیمارا استفاده می‌کنند. اما باید بدانید که زبان اسپانیایی مردم پرو با کشورهای دیگر آمریکای لاتین فرق دارد؛ چون پر از واژه‌ها و اصطلاحات بومی است. در شهرهای توریستی مثل لیما و کوزکو، زبان انگلیسی هم رایج است و ارتباط برای گردشگران ساده‌تر می‌شود.

دین مردم پرو

دین مردم پرو

دین مردم پرو ترکیبی از باورهای کهن بومی و آیین‌هایی است که در دوران استعمار اسپانیا وارد این سرزمین شد. امروزه بیشتر مردم پرو پیرو آیین کاتولیک هستند؛ اما گروه‌هایی از پروتستان‌ها، به‌ویژه شاخه انجیلی (Evangelical) و تعدادی از پیروان ادیان و باورهای دیگر نیز در کشور پرو زندگی می‌کنند.

پیش از ورود اسپانیایی‌ها، مردم پرو خدایان گوناگونی را می‌پرستیدند و آیین‌هایشان بر پایه نیروهای طبیعت شکل گرفته بود. آن‌ها به خورشید، ماه، کوه‌ها و زمین احترام می‌گذاشتند و الهه زمین یعنی پاچاماما (Pachamama)، جایگاه ویژه‌ای در باورشان داشت. هنوز هم پاچاماما برای مردم پرو مقدس است و این باور میان آن‌ها وجود دارد.

همچنین، در باورهای باستانی مردم پرو، ۳ حیوان نیز نماد نیروهای الهی شناخته می‌شدند که همچنان نیز این باورها بین آن‌ها رواج دارد:

  • کندور (Condor): نماد آسمان، روح و جهان بالا که به باور مردم پرو روح مردگان را به آسمان می‌برد؛
  • پوما (Puma): نماد قدرت، زندگی در زمین و دنیای مادی:
  • و مار (Amaru): نماد جهان زیرین، جهان مردگان یا ناخودآگاه.

امروزه نیز این نمادها هنوز در فرهنگ مردم پرو، آیین‌ها و هنر آن‌ها جایگاه ویژه‌ای دارد.

پوشاک سنتی و لباس مردم پرو

لباس مردم پرو تنها یک پوشش ساده نیست؛ بخشی از تاریخ، هویت و روح این سرزمین است. تنوع لباس‌ها در مناطق مختلف کشور نشان‌دهنده فرهنگ‌های گوناگون و شیوه زندگی مردم است. پارچه‌های سنتی پرو از پشم لاما، آلپاکا یا ویکونیا بافته می‌شوند و رنگ‌هایشان از طبیعت الهام گرفته است. در مناطق سرد کوهستانی، لباس‌ها ضخیم‌تر و چندلایه‌اند، در حالی که در نواحی گرم‌تر، سبک‌تر و ساده‌تر هستند. در ادامه، با هم پوشش زنان و مردان پرو را بررسی می‌کنیم.

لباس سنتی زنان پرو

لباس سنتی زنان پرو

زنان بومی معمولا لباس‌هایی رنگارنگ و چشم‌نواز می‌پوشند. دامن‌های چند لایه (Pollera) از معروف‌ترین بخش‌های پوشاک سنتی زنان پرو است؛ دامن‌هایی با حاشیه‌های گلدوزی‌شده و طرح‌های محلی که در هر منطقه سبک خاص خود را دارد. روی شانه‌ها معمولا شال یا لیکلا (Lliclla) می‌اندازند تا هم از سرما در امان بمانند و هم از آن برای حمل وسایل یا حتی کودکانشان استفاده کنند.

در نواحی آند، زنان ژاکت‌های پشمی رنگارنگی به نام خوبونا (Jobona) می‌پوشند و کلاه‌های محلی با شکل و تزئینات گوناگون بر سر دارند. جالب است بدانید که در بسیاری از شهرهای پرو از روی شکل و رنگ کلاه، می‌توان تشخیص داد فرد اهل کدام منطقه است.

لباس سنتی مردان پرو

لباس سنتی مردان پرو

در کشور پرو مردان اغلب پانچو (Poncho) بر تن می‌کنند؛ پارچه‌ای ضخیم، گرم و رنگارنگ که یکی از شناسه‌های اصلی پوشاک مردان در آند است. پانچوها با نقش‌های هندسی بافته می‌شوند و هر طرح معنا و هویت خاصی دارد.

یکی از معروف‌ترین نمادهای لباس مردم پرو، چولو (Chullo) است؛ کلاه بافتنی گوش‌داری که از پشم آلپاکا ساخته می‌شود و با رنگ‌های شاد و طرح‌های محلی‌اش حسابی جلب توجه می‌کند. این کلاه نه‌تنها مردم را از سرمای کوهستان حفظ می‌کند، بلکه بخشی از هویت و اصالت پوشاک آندی هم محسوب می‌شود. در کنار آن، صندل‌های دست‌ساز اوخوتا (Ojota) هم دیده می‌شود؛ کفش‌هایی ساده و مقاوم که از لاستیک‌های بازیافتی ساخته می‌شوند و هنوز در بسیاری از روستاهای کوهستانی کاربرد دارند.

در مسیر سفر به ماچوپیچو یا روستاهای آندی، این لباس‌های رنگارنگ را بر تن مردم محلی می‌بینید؛ پوشاکی که بخشی از زندگی روزمره و فرهنگ مردم پرو است.

قیافه مردم پرو چطور است؟

قیافه مردم پرو چطور است؟

چهره مردم کشور پرو بازتابی از تنوع قومی و فرهنگی این سرزمین است؛ آن‌ها پوست گندمی و سبزه، موهای تیره و صاف و چشم‌هایی قهوه‌ای یا مشکی دارند. بیشتر مردم بومی آند، گونه‌های برجسته و چهره‌هایی آفتاب‌خورده دارند که نشان از زندگی در ارتفاعات دارد.

زنان پرویی اغلب چهره‌هایی با خطوط ملایم و ابروهای طبیعی دارند و به سادگی و اصالتشان معروف هستند.

مردان پرویی نیز چهره‌ای جدی، اما صمیمی دارند. میانگین قد در میان مردم پرو نسبتا کوتاه‌تر از میانگین جهانی است؛ مردان حدود ۱۶۵ و زنان نزدیک به ۱۵۳ سانتی‌متر. در شهرهای بزرگ‌تر مثل لیما، به‌دلیل ترکیب نژادهای اروپایی، آسیایی و بومی، ظاهر مردم متنوع‌تر است و همین تفاوت‌ها، بخشی از جذابیت فرهنگ مردم پرو را می‌سازد.

ریشه‌های تاریخی فرهنگ مردم پرو

ریشه‌های تاریخی فرهنگ مردم پرو

فرهنگ مردم پرو ریشه در هزاران سال تاریخ دارد. از تمدن‌های باستانی گرفته تا دوران استعمار اسپانیا، هر نسل نقشی در شکل‌گیری هویت منحصربه‌فرد این سرزمین داشته است. سفر به پرو در واقع سفری در زمان است؛ جایی که هر ویرانه و هر سنت محلی، داستانی از گذشته‌ای باشکوه روایت می‌کند.

تمدن کارال (Caral) به‌عنوان قدیمی‌ترین تمدن قاره آمریکا، بیش از ۵ هزار سال پیش در دره‌ای نزدیک لیما شکل گرفت. این تمدن بدون استفاده از فلز و خط، جامعه‌ای پیشرفته با مهارت‌های بالا در کشاورزی و تجارت ایجاد کرد و پایه‌های فرهنگ آندی را بنا نهاد. پس از آن، تمدن‌هایی چون چاوین، موچه و نازکا هر کدام با هنر، آیین و معماری خاص خود چهره فرهنگی پرو را غنی‌تر کردند.

در میان تمدن‌های باستانی پرو، نازکا یکی از شگفت‌انگیزترین‌هاست. خطوط نازکا در کشور پرو نقوش عظیمی هستند که بر سطح بیابان کشیده شده‌اند و فقط از آسمان می‌توان آن‌ها را به‌خوبی دید. هنوز کسی به‌طور دقیق نمی‌داند چه کسانی و با چه هدفی آن‌ها را ایجاد کرده‌اند، اما همین شگفتی باعث شده این خطوط در فهرست عجایب کشور پرو جای بگیرند.

با گذر زمان، تمدن اینکا از دل همین فرهنگ‌های کهن برخاست و به بزرگ‌ترین امپراتوری آمریکای جنوبی تبدیل شد. پایتخت این امپراتوری در شهر کوزکو قرار داشت؛ شهری که هنوز هم ردپای معماری اینکاها را در کوچه‌های سنگی و معابد باستانی‌اش می‌توان دید. سازه‌هایی مانند ماچوپیچو نمادی از نبوغ مهندسی و هماهنگی انسان با طبیعت هستند و بخش مهمی از هویت تاریخی و فرهنگی پرو را تشکیل می‌دهند. با ورود اسپانیایی‌ها در قرن ۱۶ میلادی، دوره‌ای تازه در تاریخ پرو آغاز شد. فرهنگ بومیان با باورها و سبک زندگی اروپایی در هم آمیخت و فرهنگی چندلایه پدید آمد که امروزه در زبان، مذهب و هنر مردم دیده می‌شود. بسیاری از جشن‌ها و آیین‌های محلی تلفیقی از سنت‌های باستانی و آیین‌های مسیحی هستند و این ترکیب، یکی از ویژگی‌های منحصربه‌فرد فرهنگ مردم پرو به شمار می‌رود.

آداب و رسوم و ارزش‌های فرهنگی در پرو

آداب و رسوم و ارزش‌های فرهنگی در پرو

آداب و رسوم مردم پرو نشانی از پیوند عمیق مردم با خانواده، مذهب و طبیعت دارد. خانواده در پرو جایگاه ویژه‌ای دارد؛ به‌طوری که چند نسل در کنار هم زندگی می‌کنند. احترام به بزرگ‌ترها، همدلی در جامعه و مهمان‌نوازی از ارزش‌های اصلی زندگی در این کشور به‌شمار می‌رود.

در روابط اجتماعی، بوسه دوستانه بر گونه یا در آغوش گرفتن میان دوستان رایج است. وقتی به خانه‌ای در پرو دعوت می‌شوید، میزبان با لبخند از شما استقبال می‌کند و نوشیدنی یا خوراکی تعارف می‌کند تا مهمان‌نوازی‌اش را نشان دهد. در مقابل، مهمان هم با آوردن هدیه‌ای کوچک مثل گل یا شیرینی، محبت او را پاسخ می‌دهد.

جشن‌ها قلب تپنده‌ فرهنگ مردم کشور پرو هستند. در طول سال، شهرهای مختلف با رنگ، موسیقی و رقص زنده می‌شوند. از جشن خورشید یا اینتی ریمی (Inti Raymi) در کوزکو گرفته تا فستیوال کندلاریا (Candelaria) در پونو و جشن سن‌خوان (San Juan) در جنگل‌های آمازون، هرکدام بازتابی از باورها و سنت‌های کهن مردم پرو هستند. آیین پاچاماما برای سپاس از مادر زمین و مراسم ال سنیور د لوس میلاگروس (El Señor de los Milagros) در لیما نیز از مهم‌ترین رویدادهای مذهبی کشور به‌شمار می‌روند. اگر می‌خواهید در این جشن‌های رنگارنگ شرکت کنید، آشنایی با بهترین زمان سفر به پرو کمک می‌کند تا زمان سفرتان را هم‌زمان با برگزاری این آیین‌های باشکوه انتخاب کنید.

موسیقی و رقص در کشور پرو

موسیقی و رقص در کشور پرو

موسیقی مردم پرو ترکیبی از فرهنگ‌های بومی، اسپانیایی و آفریقایی است. در نواحی کوهستانی، صدای فلوت آندی (Pan Flute) و طبل‌های سنتی، با آوازهای محلی همراه می‌شود؛ در حالی‌که در مناطق ساحلی، سازهایی مانند کاخون (Cajón) و چنگ ریتم‌های شاد و پرتحرک ایجاد می‌کنند.

در میان رقص‌های سنتی پرو، مارینرا (Marinera) شناخته‌شده‌ترین رقص ملی است که با حرکات هماهنگ و دستمال سفید اجرا می‌شود. فسته‌خو (Festejo) نیز از رقص‌های پرانرژی آفرو-پرویی است که معمولا در جشن‌ها و مراسم شاد دیده می‌شود. در مناطق آند، رقص‌های هواینو (Huayno) و دِنسا دِ لاس تیِخِراس (Danza de las Tijeras) ریشه در سنت‌های باستانی دارند و بخش مهمی از هویت فرهنگی مردم این نواحی محسوب می‌شوند.

هنر و صنایع‌دستی مردم پرو

هنر و صنایع‌دستی مردم پرو

هنر و صنایع‌دستی در پرو بخشی جدانشدنی از فرهنگ این کشور است و ریشه در تمدن‌های باستانی مانند اینکا دارد. در کارگاه‌های کوچک شهرهایی چون کوزکو، پونو، آیاکوچو و پاراکاس می‌توان ردپای ذوق و مهارت هنرمندان بومی را در هر اثر دید.

در میان صنایع دستی مردم پرو، پارچه‌های دست‌باف بیش از همه شهرت دارند. این هنر که قدمتش به هزاران سال پیش می‌رسد، اکنون نیز با همان الگوهای سنتی و طرح‌های الهام‌گرفته از طبیعت آند ادامه دارد. سفال‌های محلی، جواهرات نقره، شمع‌های مذهبی و سبدهای حصیری نیز از دیگر صنایع‌دستی پرطرفدار پرو به شمار می‌روند.

اگر قصد خرید سوغات و محصولات پرو را دارید، این گزینه‌ها می‌توانند به‌یادماندنی‌ترین یادگاری‌های سفرتان باشند:

  • سفال و سرامیک نازکا با نقش‌های هندسی و اسطوره‌ای
  • زیورآلات نقره‌ای با طرح‌های برگرفته از نمادهای اینکا
  • عروسک‌های کوی (Cuy Dolls)
  • محصولات چرمی دست‌دوز با دوخت‌های ظریف و نقش‌های سنتی
  • ماسک‌های آیینی چوبی و سرامیکی
  • بافتنی‌های آلپاکا، از شال و کلاه گرفته تا پانچوهای گرم و سبک
  • ماته بوریلادو؛ هنر ظریف حکاکی روی کدو

هرکدام از این صنایع دستی بخشی از فرهنگ زنده پرو هستند و در بازارهای محلی، که خود از جاهای دیدنی پرو محسوب می‌شوند، می‌توانید آن‌ها را از نزدیک ببینید و خریداری کنید.

آشنایی با مردم پرو و فرهنگ آن‌ها همراه بامبو اکوتور

آشنایی با مردم پرو و فرهنگ آن‌ها همراه بامبو اکوتور

سفر به پرو یعنی دیدن دنیایی که هنوز با گذشته‌اش زندگی می‌کند. مردم پرو با لبخند و مهربانی از شما استقبال می‌کنند و خیلی زود احساس می‌کنید بین دوستان قدیمی‌تان هستید. با تور پرو بامبو اکوتور فرصت دارید تا با مردم محلی آشنا شوید، کنارشان غذا میل کنید، به موسیقی‌شان گوش دهید و دنیایشان را از نزدیک لمس کنید. این سفر فقط بازدید از جاهای دیدنی نیست؛ بلکه راهی برای شناخت و درک فرهنگ مردم پرو است.

سوالات متداول درباره فرهنگ مردم پرو

زبان اصلی مردم پرو چیست؟

زبان رسمی مردم پرو اسپانیایی است، اما در مناطق کوهستانی، زبان‌های بومی کچوا (Quechua) و آیمارا (Aymara) هنوز هم استفاده می‌شوند.

تمدن اینکا چه نقشی در فرهنگ امروز مردم پرو دارد؟

تمدن باستانی اینکا، پایه‌گذار بسیاری از سنت‌ها و باورهای مردم پرو است. آثار این تمدن را هنوز در معماری، زبان، جشن‌ها و سبک زندگی و فرهنگ مردم پرو می‌توان دید.

لباس سنتی مردم پرو چیست؟

در پرو زنان دامن‌های چند لایه (Pollera) و شال (Lliclla) می‌پوشند و مردان پانچو (Poncho) و کلاه گوش‌دار (Chullo) بر سر دارند.

مهم‌ترین آداب و رسوم مردم پرو چیست؟

احترام به خانواده، همکاری در جامعه و برگزاری جشن‌های سنتی از مهم‌ترین آداب مردم پرو است. فستیوال‌هایی مثل کندلاریا و اینتی ریمی، بازتاب همین ارزش‌ها هستند.

مذهب غالب در کشور پرو چیست؟

مذهب غالب در پرو، کاتولیک است. با این حال، مردم بسیاری از باورهای بومی خود را هم حفظ کرده و آن‌ها را با آیین‌های مذهبی ترکیب کرده‌اند.

کدام جشن‌ها بخش مهمی از فرهنگ پرو را تشکیل می‌دهند؟

جشن خورشید یا اینتی ریمی (Inti Raymi)، فستیوال کندلاریا (Candelaria) در شهر پونو و جشن سن‌خوان در آمازون از شناخته‌شده‌ترین جشن‌های سنتی پرو هستند.

آیا در فرهنگ مردم پرو مهمان‌نوازی جایگاه ویژه‌ای دارد؟

بله، مردم پرو بسیار خون‌گرم و مهمان‌نوازند. آن‌ها احترام و پذیرایی از مهمان را نشانه محبت و افتخار می‌دانند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *